Kalbinden küçük ellerinde tüm hayatı taşıyan adam. Kömürden kara gözlerinde dünyanın tüm umudunu, yaşama sevincini tutan adam. Bedeni sarılası, dudakları öpülesi adam. Baktıkça daha da bakası gelir insanın sana. Küçük bedenine tüm acılarını yüklemiş adam. Sevdiği kadın yüzünden kendine hiç acımadan zarar veren adam. Bakışlarında tüm kötü gizli özneleri umursamadan taşıyan adam. Sesini duyunca konuşasınızı getiren adam. Yanından bir salise ayrılasınızın gelmediği adam.
Kitapların katlanmış yapraklarının arasında fotoğrafı bulunan adam. Dinlenmiş şarkıların melodisinde saklanan adam. Dokundukça hayata tutunduğunuz adam. Mutlulukları kağıttan yapılmış gemiler kadar dayanıksız ve kısa ömürlü adam.
Gelsene yanıma, sevsene beni… Beraber ağlasak ya, beraber acılarımızı taşısak ya. Beraber “biz” olsak ya, tüm yalnızlara inat. Beraber ateşlere yürüyüp kül olsak ya. Aynı buluta bakıp, aynı şeyleri düşlesek ya. Aynı satırlarda, aynı şarkılarda kaybolsak ya tüm yönlere inat. Mutluluğu taşımaya çalışsak ya dokundukça acıyan ellerimizle. Ellerimiz sadece ikimiz birbirine dokununca acımasa ya. Alsana kalbimi, versene kalbini, bir ömür mutlu olsak ya…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder